دِلدار

       درد   من ءَ   نئلاں  بدے  دلداری تو

       جان  و  دل   سوختہ بیا غمواری تو

 

       دُژمن ءَ   آ   اگاں   چہ  ما بے  زار ءَ

       تو مرا جان و جهانی مکن بیزاری تو

 

       دل  اوں  آرام  نہ بیت  چوں بہ کناں

       پیچ و  تابم  ز دلارامی  بکن یاری تو

 

       ساه آں بے  تو ما  نہ کَشاں دُردانگ

       ای تو دُردانہ  منی چہ نفس باری تو

 

       هُشک وِیران  دل باگ  منی گُلزار ءَ

       من چو بلبل  بکنم  زاری گلزاری تو

 

       بیا کہ  تھی   لُنٹ ءُ اَنارک ءَ چُکَّ ءَ

       تشنہ لب چون بگردم سرشاری تو

 

       پَتو  دیوانگیں   رندءَ  وتی دل داتَگ

       دل بہ  دل  وصل   بکن  دلداری تو

        رند بلوچ

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                               

گُلزمین ماتیں وتن

     ساه منی  جان ءُ  منی ایمان تو

     اَے وتن   ماتیں  سروں کُربان تو

     دل منی بےتو نَساٹی چوں کناں

     اِے منی    زیمیں دل ءِ درمان تو

     چی کَناں   باگ ءُ  بھاراں بے تْرا

     تو گُلستان ءِ     منی بوستان تو

     جی تْرا سجدءَ کَناں من اَے وتن

     تو  منی     کَھبہ  منی گُلبان تو

     زمزم ءِ  آپ ءَ نہ نوش ءَ  مکہ ئے

     جوے   آپ ءَ     مادری نوشان تو

     پھر بَنداں  من تھی  کہ پُسگ ءَ

     تو منی  مات ءُ منی چمّ شان تو

     ھَمل ءُ  چاکر   تھی   تام ءِ بَراں

     شیریں  بالاچ ءَ بَچار ھم سان تو

     روچ ءُ شپ تاراں منی چہ دور تو

     او منی چَمّانی روک  ماھَکان تو

     ھانُل ءِ تو  شے مُرید ءَ  من تھی

     پہ تو جان ءَ رند     کَنت کُربان تو

     رند بلوچ