گُلزمین ماتیں وتن

     ساه منی  جان ءُ  منی ایمان تو

     اَے وتن   ماتیں  سروں کُربان تو

     دل منی بےتو نَساٹی چوں کناں

     اِے منی    زیمیں دل ءِ درمان تو

     چی کَناں   باگ ءُ  بھاراں بے تْرا

     تو گُلستان ءِ     منی بوستان تو

     جی تْرا سجدءَ کَناں من اَے وتن

     تو  منی     کَھبہ  منی گُلبان تو

     زمزم ءِ  آپ ءَ نہ نوش ءَ  مکہ ئے

     جوے   آپ ءَ     مادری نوشان تو

     پھر بَنداں  من تھی  کہ پُسگ ءَ

     تو منی  مات ءُ منی چمّ شان تو

     ھَمل ءُ  چاکر   تھی   تام ءِ بَراں

     شیریں  بالاچ ءَ بَچار ھم سان تو

     روچ ءُ شپ تاراں منی چہ دور تو

     او منی چَمّانی روک  ماھَکان تو

     ھانُل ءِ تو  شے مُرید ءَ  من تھی

     پہ تو جان ءَ رند     کَنت کُربان تو

     رند بلوچ