مئے بلوچستان

   لانکاں بہ بند چو هَمل ءَ دیماں برو پہ مادن ءَ 
                               منزل مئے ماتیں وطن سوتگگ اِے جوریں دژمن ءَ

   دیرے کہ ما واب بوتگے، دُژمن سرا سرکپتگ اَنت
                               مے کھچرءَ اِے چرتگاں، پرزند میر چاکر کُج اَنت؟

   آہ پسگ ءِ کمبر کُج اَنت، شیرں نواب اکبرکُج اَنت؟
                               بالاچ  مٹ بی بگر کُج انت، آہ شیر زن دختر کُج اَنت

   نو جہ بہ جن شیریں مزار، تو پہ وتن کارے بکَن
                               هاک ءَ وتیگاں پاک کن، هُشکیں ڈگار ہارے بکَن

   دختر بلوچ مے گیرتان ایران ءَ گت ءُ بند کُتاں
                               نو دادشا بے ھمبلاں گیرت مئے شند کُتگ

  چک ءِ بلوچستان تو، بالاچ ءُ گوھرام نسل تو
                               سردار گیرت دار تو، ماس ءُ گوھار پاسبان تو

   زُلمانی دیم دار دار تو، براتانی پُشت ءَ یار تو
                               کوم ءِ وتی گموار تو، بالاچ بیرگیردار تو

   میرے بلوچ میرے بلوچ، بیا گیرت ءِ پشکاں بدوچ
                               چاک اش کُتگ اِے رستران، تارے شپا بیا کن تو روچ

  رند بلوچ