گل و ریحان
کجا شد سروا من یاران که در بوستان نمی بینم
شــدم مشتاق چون بلبل گل و ریحان نمی بینم
بجـــــــای یارها مارست بجای گل همه خارست
بجـــــای روز شب تارست ماه ی تابان نمی بینم
همه مجلـس همه ساقی همه دوران می باقی
همه یاران مشتـــــــــاقی درین دوران نمی بینم
کفـــــــــــــــــــن آلوده پرخونم بزیر خاک مدفونم
پریشان حال مجنونم بجــــــــــز ویران نمی بینم
زبان درکش ازین وعدی مده پندی تو ای سعدی
جوانان بی ادب گشتند پس از پیـــران نمی بینم
- شیخ اجل سعدی
