پاس زرین
پاس زرین با گلاب و مشک بو آمیـــــــــــــزه بود
ذره ذره بر سرش میریخت هر بیـــــــــــــگانه ای
سنگ محــــــــرم شان محرم من چرا بیگانه ام
حال من بینی که کمتر است سنگ و شانه ای
عاشق بیــــــــــــــچاره ام جایی ندارم خانه ای
شب به کوی یار بودم روز در ویــــــــــــــرانه ای
من به چنــــــــــدین آشنایی میخورم خون جگر
آشنـــــــــــــــا را حال اینست وای بر بیگانه ای
رنگ لاله چشم نــــــــــــرگس رند را دیوانه کرد
ساقی ما آشنـــــــــــــا بود مثل ما دیوانه ای
