مکھیں بلوچستان

   من  وتی  ماتیں   زُبان ءَ  چِہ  کدی بے تران نہ باں
   اچ وتی  شھّدیں  بیان ءَ   چِہ  کدی بے تران نہ باں

   هَر سَتَر   ھُشکیں   منی   ماتیں  وتن  بیل ءُ یلاں
   مکھیں ماتیں بلوچستان ءَ چِہ  کدی بے تران نہ باں

   گنجیں  دریا   ءُ     منی   اِے   مکُران   لاشار مئے
   گُل کِشاریں  مکُران ءَ   چِہ    کدی  بے تران نہ باں

   گوهریں  سیستان  مئے   پُلیں  بلوچستان ءِ زمین
   گُلزمین ءِ اِے  سیستان ءَ  چِہ کدی بے تران نہ باں

   اِے منی سرحد  ءُ  خاران  ءُ  منی مُلک اِنت ءُ مات
   من وتی سرحد ءُ خاران ءَ چِہ کدی بے تران نہ باں

   ھو  بلوچستان ءِ  راج  دوستیں  من ءَ  چو دیدگ ءَ
   ھِچ  وتی  اِے  اُستمان ءَ  چِہ کدی بے تران نہ باں

   گُلزمین  ساہ اِنت منی جان اِنت منی جان ءُ جھان
   زِندگاں داں  وتی  جان ءَ  چِہ  کدی بے تران نہ باں

   اِے منی ماتیں وتن باگیں چَمن  واے وتن واے وتن
   رند وتی گوھریں  بولان ءَ  چِہ کدی بے تران نہ باں

   رند بلوچ

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 

ای خدا ما را شراب ناب ده

 ای خدا ما را شـــــــــــــراب ناب ده

                 ساقی ما شـــــــــو گِلاسی آب ده

 

 حُور و جنت را بــــــــده به شیخ ما

                 آب انگــــــــــــور را به ما سیراب ده

 

 مطرب ما شـــــــــــو خدای مهربان

                 جـــــــــرعه نابی بر منه بی تاب ده

 

 شیخ خون خلق نوشــــد ما شراب

                 ای خدا انصـــــــــــــاف کن لباب ده

 

 با شــراب ما دوش می گیریم مدام

                 شیخ را آن طهـــــــــور را در واب ده

 

 در شب تارم توئـــــــــی فانوس من

                 ماه من شب تاریک را مهتــــــاب ده

 

 ناصح ها گوینــــــــــــد بیدارت کنیم

                 مژدۀ بیــــــــــــــداری را در خواب ده

 

 تو به بهشت غیب دل خوش میکنی

                 رند را با ماتیــــــــں‎‎‎‌‌‏ وطن شاداب ده

 

 رند بلوچ

 لغت بلوچی

 گِلاس = پیاله

 واب = خواب

 ماتیں = مادری